کمبود آهن؛ بحران خاموشی که زندگی زنان را مختل می‌کند

هانا، مادر ۳۳ ساله، نیز با علائمی شبیه حمله قلبی به اورژانس مراجعه کرد و مشخص شد سطح فریتینش ۱۵ میکروگرم در لیتر است. او سال‌ها با علائم کمبود آهن زندگی کرده و بارها با قرص‌هایی که حالش را بدتر می‌کردند، به خانه فرستاده شده بود.

 

دکتر اندرو کلاین، مدیر کلینیک آهن در کمبریج، می‌گوید یک‌سوم افراد قادر به جذب آهن خوراکی نیستند و حتی برای کسانی که جذب دارند، روند درمان کند است. تزریق وریدی آهن تنها کمی بیش از یک ساعت طول می‌کشد و می‌تواند ذخایر آهن را برای مدت طولانی تأمین کند. اگرچه عوارض جدی نادرند، اما این روش گران‌تر از قرص است و هزینه آن برای NHS حدود ۶۰۰ پوند به ازای هر بیمار است. کلاین معتقد است کمبود تحقیقات باکیفیت باعث شده گزینه‌های ارزان‌قیمت مؤثر کمی وجود داشته باشد.

 

هانا پس از مطالعه آنلاین درباره تزریق آهن، از پزشکش درخواست ارجاع کرد، اما با وجود توصیه‌های NICE، گفته شد که احتمالاً واجد شرایط نیست. دکتر کای توضیح می‌دهد که شدت کمبود، بیماری‌های همراه و علائم در اولویت ارزیابی قرار می‌گیرند، اما چون خستگی رایج است، اغلب نادیده گرفته می‌شود.

 

ریچاردز می‌گوید بسیاری از پزشکان نمی‌دانند که کمبود آهن می‌تواند بدون کم‌خونی رخ دهد و فقط هموگلوبین را بررسی می‌کنند، در حالی که فریتین نیاز به آزمایش جداگانه دارد. کاهش فریتین باعث برداشت آهن از عضلات و مغز می‌شود که منجر به خستگی، تنگی نفس، درد قفسه سینه، سرگیجه و مه‌آلود بودن ذهن می‌شود.

 

هانا از بی‌توجهی پزشکش خسته شده بود و معتقد است جنسیتش در این تجربه نقش داشته. با وجود درخواست مستقیم برای تزریق آهن، به او گفته شد علائمش ارتباطی با کمبود آهن ندارد. ریچاردز می‌گوید دسترسی زنان به تزریق آهن در بسیاری از بیمارستان‌ها محدود است و پزشکان عمومی در سیستمی تحت فشار، تنها تا حدی می‌توانند کمک کنند. دکتر مایک بانا نیز تأکید می‌کند که مسیرهای ارجاع برای تزریق آهن پیچیده و تحت فشارهای پس از کووید هستند.

 

در حالی که صرفه‌جویی در درمان می‌تواند هزینه‌های بیشتری در بخش‌های دیگر ایجاد کند، آمار NICE نشان می‌دهد سالانه ۵۷ هزار پذیرش اورژانسی در بریتانیا به دلیل کم‌خونی ناشی از فقر آهن رخ می‌دهد. هانا می‌گوید: «به جایی رسیدم که فکر می‌کردم اگر همین‌طور ادامه پیدا کنه، بیشتر از چند هفته دوام نمیارم.»

 

تغییرات اجتماعی در الگوهای تغذیه می‌توانند در کمبود آهن نقش داشته باشند. نیکولا لادلام-رین، متخصص تغذیه، توضیح می‌دهد که آهن هِم از منابع حیوانی جذب آسان‌تری دارد، در حالی که آهن غیرهِم از منابع گیاهی نیازمند ویتامین C برای جذب بهتر است. تغییر رژیم غذایی به گیاه‌خواری بدون آگاهی می‌تواند مشکل‌ساز باشد. دکتر کای نیز اشاره می‌کند که کافئین جذب آهن غیرهِم را مختل می‌کند و توصیه می‌کند بین مصرف قهوه یا چای و غذاهای غنی از آهن، حداقل دو ساعت فاصله باشد.

 

افزایش مصرف غذاهای فوق‌فرآوری‌شده نیز باعث کاهش مصرف مواد مغذی می‌شود. لادلام-رین تأکید می‌کند که رژیم غذایی تنها تا حدی مؤثر است و در موارد کم‌خونی شدید، اصلاح تغذیه کافی نیست.

 

جولی، متخصص تغذیه اسب ۵۱ ساله، پس از ماه‌ها ضعف شدید و مه‌آلود بودن ذهن، به پزشک مراجعه کرد. آزمایش خون نشان داد سطح فریتین او تنها ۳ میکروگرم در لیتر است، اما پزشک وضعیت را جدی نگرفت و با وجود عدم تحمل قرص‌های آهن، همان داروها را تجویز کرد.

 

در ماه‌های بعد، جولی نتوانست وقت ملاقات بگیرد و علائمش بدتر شد تا جایی که احساس می‌کرد در حال مرگ است. نهایتاً با پرداخت ۸۰۰ پوند برای تزریق خصوصی آهن، بهبود چشمگیری یافت. او می‌گوید تمرکزش بهتر شده و حالا می‌تواند بدود و دوباره با اسب‌هایش زندگی کند.