قصه تلخ گرانی نان بی‌کیفیت پایانی ندارد!

به گزارش پارسینه به نقل از اطلاعات آنلاین ؛ در حالی‌که نان همواره نماد برکت و رزق مردم لرستان بوده، این روزها کیفیت پایین آن به یکی از دغدغه‌های اصلی خانوارها بدل شده است؛ نانی که نه طعم گذشته را دارد، نه دوام کافی  و نه نشانی از نظارت مؤثر بر زنجیره تولید.

در سال‌های گذشته، نارضایتی عمومی از کیفیت نان در استان لرستان به یکی از موضوعات پربحث و همیشگی میان مردم بدل شده است. در بسیاری از شهرهای این استان، شهروندان از کاهش محسوس کیفیت نان، سوختگی‌های مکرر، خمیر بودن و بی‌دوام بودن آن گلایه دارند. 

این گلایه‌ها فقط از سوی مردم عادی نیست، بلکه کارشناسان هم بارها هشدار داده‌اند که کیفیت نان به‌عنوان یکی از اصلی‌ترین اقلام مصرفی خانوار، در حال افت نگران‌کننده‌ای است.

 در حالی که نان همواره در فرهنگ ایرانی و به‌ویژه در لرستان نمادی از برکت و رزق حلال بوده است، این روزها نانی که از تنور بسیاری از نانوایی‌های استان بیرون می‌آید، دیگر آن نان خوش‌عطر و طعم گذشته نیست. 

بسیاری از شهروندان می‌گویند نانی که صبح خریداری می‌کنند، عصر همان روز چنان سفت می‌شود که اصلا برای مصرف مناسب نیست. چنین تغییری در کیفیت، نه‌ فقط نارضایتی مصرف‌کنندگان را به دنبال دارد، بلکه نشانگر اختلالی عمیق در زنجیره تولید نان است.

در بررسی دلایل این وضع ، نانوایان و کارخانجات آردسازی لرستان هرکدام انگشت اتهام را به سوی دیگری گرفته‌اند. نانوایان معتقدند کیفیت پایین آرد تحویلی از کارخانجات، سبب می‌شود نان مرغوبی از تنور بیرون نیاید؛ در حالی که کارخانه‌داران از پایین بودن کیفیت گندم داخلی و مشکلات تأمین مواد اولیه گلایه دارند. 

این کشمکش میان ۲ حلقه مهم زنجیره تولید، در نهایت به زیان مصرف‌کننده تمام می‌شود.

افزایش چندباره قیمت نان در سال‌های گذشته هم نتوانسته است امیدی برای بهبود کیفیت در استان لرستان ایجاد کند. هر بار که نرخ نان افزایش می یابد، مردم انتظار دارند کیفیت هم ارتقا پیدا کند، اما واقعیت خلاف آن را نشان داده می دهد. نان‌هایی که یا خمیرند، یا ته‌سوخته، یا بلافاصله پس از سرد شدن، سفت و غیرقابل مصرف می‌شوند. 

این شرایط سبب شده است بخش زیادی از نان‌های تولیدی روانه نان خشکی‌ها شود؛ پدیده‌ای که خود گویای هدررفت گسترده منابع و بی‌اعتمادی مردم است.

نکته مهم‌تر این که کیفیت نان فقط به آرد یا گندم وابسته نیست. عوامل متعددی همچون آموزش ناکافی شاطران، فرسودگی تجهیزات پخت، شرایط نامناسب کاری و بی‌انگیزگی نیروی انسانی هم در این میان نقش مؤثری دارند.

به گزارش تسنیم ، نبود نظارت مؤثر یکی از اصلی‌ترین دلایل تداوم این شرایط است. 

بسیاری از مردم در استان لرستان بر این باورند که دستگاه‌های نظارتی، فقط در مقاطع خاص و به‌صورت مقطعی وارد عمل می‌شوند و حضور مستمر و مؤثری در نانوایی‌ها ندارند. 

همین خلأ نظارتی سبب شده است تا برخی نانوایی‌ها بدون ترس از توبیخ یا جریمه، از کیفیت کار بکاهند، ساعت کاری خود را کاهش دهند یا حتی به کم‌فروشی و عرضه خارج از شبکه آرد بپردازند.

البته نمی‌توان از انصاف گذشت. هنوز هم در برخی از شهرهای لرستان نانوایی‌هایی وجود دارند که با رعایت اصول بهداشتی و فنی، نانی خوش‌عطر، خوش‌طعم و باکیفیت تولید می‌کنند.

این نانوایان، به‌رغم تمامی مشکلات اقتصادی، تلاش می‌کنند شأن نان و اعتماد مردم را حفظ کنند. با این حال، آن ها هم از مشکلاتی چون کمبود سهمیه آرد، هزینه بالای نگهداری تجهیزات و فرسودگی دستگاه‌ها گلایه دارند.

فرسودگی تجهیزات نانوایی در استان لرستان به‌ویژه در مناطق روستایی، یکی از چالش‌های جدی است  که نه‌ فقط سبب کاهش کیفیت نان می‌شوند، بلکه مصرف سوخت و انرژی را هم افزایش می دهد.